Η ιστορία μας με το φαγητό!

Ήρθε λοιπόν η ώρα να πω κάποια πράγματα για το πώς η τωρινή διατροφή του παιδιού μου βοήθησε στο να γίνει το αστέρι του "σχολείου" της!
Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή...
Η Αγγελική μου φάνηκε ότι είχε ιδιαίτερο γούστο από τότε που ξεκινήσαμε τις στερεές, εκεί κάπου στον 9ο μήνα, μιας και νωρίτερα κάθε δοκιμή για εισαγωγή κάποιας στερεάς τροφής κατέληγε πάνω μου με ένα μεγαλοπρεπές ΦΤΟΥ!
Εκεί λοιπόν, στον 9ο μήνα ξεκινήσαμε με τα κλασσικά - κατ' εμέ - φρούτα (δοκιμάσαμε να τις τα δίνουμε στο διχτάκι μπας και... ) ..φάγαμε άκυρο..
Δοκιμάσαμε λίγη βρώμη με ξερό δαμάσκηνο ή σταφίδες.. χμμμ... όχι πάντα επιτυχία..
Δοκιμάσαμε κρέας.. έπρεπε να βλέπατε την έκφραση της όταν δοκίμασε το αλεσμένο κρέας με τα λαχανικά ( μεταξύ μας, απαίσιο, χαχαχ) ..
Δοκιμή στη δοκιμή καταλήξαμε να τρώει τραχανά, κριθαράκι σπιτικό της γιαγιάς, ρυζόγαλο, πατάτες τηγανιτές ( σε ελαιόλαδο παρακαλώ), αυγοφέτες με ψωμί ( ναι, αυτές, τις τηγανιτές στο ελαιόλαδο...), φρούτο αναλόγως εποχής αλλά από ένα είδος μόνο, κρουασάν, σοκολατες (τα έβλεπε στο σπίτι, όχι που δε θα έτρωγε σαβουρίτσα, χα!) και κανά πατατάκι ( έτρωγε ο μπαμπάς μας)... α, ξέχασα το - κάθε Κυριακή ψήναμε έξω στο μαγκάλι - κρέας.. χοιρινό μόνο, σε παρακάλώ, τι μας πέρασες.. είχαμε και άποψη!
Λαχανικά ,ψάρι, όσπρια ; ποτέ! Δεν έμπαινε καν στον κόπο να τα δοκιμάσει! έστω να τα φτύσει βρε αδερφέ ,τίποτα!
Ο καιρός πέρναγε και το παιδί έκανε συνέχεια κρίσεις, κρίσεις με κλάμματα γοερά, με νεύρα πολλά, ήταν απίστευτα υπερδραστήρια ( θα μου πεις με τόσους υδατάνθρακες και τόση ζάχαρη λογικό ), σε σημείο να πηγαίνει συνέχεια πέρα δώθε στο σπίτι τρέχοντας!
Έμενε νηστικιά για ώρες ( φούσκωνε η κοιλιά της με ..κουταμάρες ), μπορεί όλη μέρα να ήταν μόνο με 2 αυγοφέτες.. και μόλις κοιμόταν για βράδυ, κατά τις 2 τα ξημερώματα ξύπναγε με αναφιλητά μαντέψτε γιατί.. ναι! πείναγε!
Το κακό όμως ήταν ότι δε μας έλεγε τι είχε.. τι πράγμα και αυτό να μη μας μιλάει!
Ως μάνα εγώ όμως την καταλάβαινα τι είχε..
Μέχρι που πέρυσι στις γιορτές ( κοντεύουμε πια χρόνο) καταλάβαμε ότι κάτι δε πάει καλά και όχι μόνο στο θέμα διατροφής.. στις 2 Φεβρουαρίου πήραμε τη διάγνωση στα χέρια μας..
Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές- αυτισμος υψηλής λειτουργικότητας..
Το πώς και τι νιώσαμε θα τα αναπτύξω σε άλλο πόστ.. πήραμε όμως μια κοινή απόφαση με τον άντρα μου. Θα κάνουμε τα πάντα για να βοηθήσουμε το παιδί, ό,τι και να απαιτείται θα το κάνουμε!
Και πρώτα πρώτα ξεκινήσαμε από την αλλαγή της διατροφής της.
Έψαξα πολύ στο διαδίκτυο πώς μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου με το θέμα που έχει και πώς να ξεκινήσει να τρώει πιο αξιόλογες τροφές.
Έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Dr.Natasha Campbell-McBride που σχετίζει αυτισμό με διατροφή και μου κίνησε την περιέργεια.. σκέφτηκα, λες να έχει δίκιο;
Η απάντηση ήταν μια (και με βοήθησαν πολλές μανούλες σ 'αυτό), θα κόψουμε μαχαίρι τους υδατάνθρακες (τύπου μακαρόνια, ψωμί), τα άμυλα και τη ζάχαρη και θα προσφέρουμε μόνο κρέας ( που έτρωγε μεν, όχι τόσο συχνά δε), αυγό και φρούτα ( αυτά τα έτρωγε, οπότε θα ένιωθε ασφάλεια μαζί τους).
Είχα και το φόβο τι θα γίνει αν αρχίσει να μου ζητάει τα γνωστά..
Αλλά ώ του θαύματος, από την 3η ημέρα το παιδί άρχισε να δοκιμάζει! Δεν της έλλειπαν οι γνώριμες γεύσεις!
Έτρωγε μπιφτέκι, χοιρινή μπριζόλα, φρούτα εποχής, αυγά ομελέτα ( σε σχήμα αυγοφέτας! καθόμουν και έκανα σχέδιο τα αυγά να μοιάζουν με αυγοφέτες με ψωμί!) και ένα αυτοσχέδιο παγωτό με γιαούρτι - μέλι - μήλο - μπανάνα!
Μετακομίσαμε Αθήνα την ίδια περίοδο, ξεκίνησε θεραπείες και το παιδί φύσαγε!

Εννοείτε ότι είχαμε και παρατράγουδα.. γιατί στερούμε πράγματα απο το παιδί, γιατί να μη τρώει το τάδε, παν μέτρον άριστον, μεγάλος πόλεμος.. αλλά εμείς εκεί! Βράχος! Όσο βλέπαμε τη πρόοδο του παιδιού τόσο δυναμώναμε!
Αν τύχαινε δε και κατά λάθος έτρωγε πάλι ζάχαρη ή ψωμιά; εκεί να δείτε κρίσεις 2 ωρες.. και έτσι επιβεβαιωνόμασταν, το παιδι υπερδιεγείρεται απο αυτά, δε της κάνουν καλό, τέλος!

Οι κρίσεις ελαττώθηκαν, ο ύπνος βελτιώθηκε αρκετά, ήταν πιο ήρεμη, έτρωγε!
Θα μου πεις, ξέρω, έχεις μοα απορία.. δε ζηλεύει τα άλλα παιδάκια; τι τρώει αν παέι σε κάποιο πάρτυ ή σε κάποια γιορτή;
Λοιπόν, αν πραγματικά θέλεις να πετύχεις κάτι λύσεις υπάρχουν! Σε τυχόν εξόδους μας φροντίζω πάντα να έχω διαθέσιμα απο αυτά που τρώει για κάθε ενδεχόμενο.. ακόμα και στην παραλία το καλοκαίρι κουβάλαγα γκαζάκι, τηγάνι, βούτυρο και μυρωδικά και της έφτιαχνα επι τόπου το φαγητό της ( δε τρώει το κρέας της κρύο.. αισθητηριακά βλέπεις..) !
Έχω καταφέρει και έχω φτιάξει σχεδόν τα πάντα απο αυτά που έτρωγε αλλά σε μια πιο " υγιεινή" για εκείνη εκδοχή!
Σοκολατάκια , ζελεδάκια - καραμέλες , τόστ, παγωτό, γιαούρτι με μέλι και κανέλλα ( αντί για ρυζόγαλο), κέικ σε πολλές εκδοχές χωρίς ζάχαρη και αλεύρι σταριού..Ο απολογισμός από πέρυσι;
ένα άλλο παιδί.. στην κυριολεξία!
Τα βήματα της έχουν γίνει άλματα! Οι εκπαιδευτές της δε πιστεύουν τις αλλαγές της ( σε σημείο που να μου έχουν ζητήσει να τους δώσω τις συνταγές μου για να τις δώσουν και σε άλλα παιδάκια με το ίδιο θέμα με το παιδί !!!!!!! ), το παιδί ρουφάει σα σφουγγάρι όλες τις πληροφορίες, κατακτάει τομείς που δε περίμεναμε!
Και τι τρώει πλέον;
Απο κρέας : ζυγούρι, αρνί, πρόβατο, μοσχάρι, χοιρινό ( όχι συχνά πλέον, προτιμάει τα αμνοερείφια!), όλα ελευθέρας βοσκής και πάντα ψητά στο μαντέμι, αυγουλάκια επίσης ελευθέρας βοσκής ( πάντα ομελέτα), γιαούρτι με μέλι, ξηρούς καρπούς (κάσσιους, αμύγδαλα, φιστίκια Αιγίνης), φρούτα κάμποσα, σνακ απο αυτά που της φτιάχνω, παγωτό δικό μου, χυμούς.. Ακόμα δεν έχει δοκιμάσει όμως λαχανικά, ψάρι και όσπρια αλλά που θα πάει,
θα το καταφέρουμε και αυτό!

Σημείωση νο1:
στη φωτογραφία είναι το κοριτσάκι μου απο πέρυσι το καλοκαίρι με φατσούλα λερωμένη απο το κρεατάκι της, αχ, την αγαπώ!!!
Σημείωση νο2 :
δεν είναι απαραίτητο ένα παιδί να έχει σοβαρο θέμα για να αλλάξετε τη διατροφή του αν πιστεύετε ότι δε τρώει σωστά.. Συνήθως τα ολιγόφαγα παιδάκια τρώνε πολλά αμυλώδη και γλουτενοειδή.. αν τα κόψετε, από την πρώτη εβδομάδα θα βελτιωθεί κατα πολύ η διατροφή του.. προσοχή όμως, θα προσφέρετε τροφές που ξέρετε ότι τρώει με ευχαρίστηση, πχ μπιφτέκι, φρούτα, λαχανικά.
Ποτέ δε θα αφήσετε το παιδί νηστικό!